مهم نیست تراشه های که میسازیم قرار هست در یک ساعت هوشمند استفاده شود یا در یک سرور.
در دو حالت مجبوریم تراشه های طراحی شده را روی یک برد نصب کنیم که به ان برد مدار چاپی pbc گفته میشود pbcدر واقع رابطی است که تراشه را به سایر اجزای مدار پیوند میدهد.
بسیاری از چالشهای که در حال حاظر طراحان تراشه به ان ها مواجه هستند ناشی از وجود همین pbcاست.
حالا گروهی از محققان راهکاری پیشنهاد کردند که میتوان برای همیشه از شر pbc خلاص شد. به سامانه های پردازشی بهینه تر و ارزانتر دست یاف. این مطلب بر اساس مقالهای است به عنوان خدا حافظ مادر بورد سلام si fi.
برای درک بهتر اهمیت حذف برد مدار چاپی از طراحی سامانه های پردازشی نگاهی به یک soc مرسوم می اندازیم. در حال حاظر میتوانیم بخش زیادی از ان چه برای به کار انداختن یک گوشی هوشمند نیاز داریم را روی تکه ای از سیلیکون به مساحت 1 سانتی متر مربع جای دارد با فناوری های فعلی برای این که بتوانیم تراشه را به سایر قطعات سخت افزار متصل کنیم و ارتباط بین تراشه واین اجزا را بر قرار کنیم مجبوریم تراشه را در بسته ای که معمولا پلاستیکی است و ممکن است 20 برابر بزرگتر از خود تراشه باشد قرار دهیم. خروجیهای بسیار ظریف تراشه از طریق پایه های به بیرون این بسته برسانیم. ( کتاب شبکه ابان 98)