فرمول ساخت یک اسمارتفون پرچمدار مدتهاست با تغییر خاصی روبرو نشده است؛ یک صفحهنمایش بزرگ OLED، یک مجموعه دوربین چندگانه با امتیاز بالا در DxOMark، بدنهای از جنس شیشه و فلز، استفاده از آخرین فناوری پردازشی، حافظه رم و حافظه داخلی بالا و بالاخره یک باتری حجیم، لیست تکراری ساخت یک گوشی مدرن و البته گرانقیمت را در یکی دو سال گذشته تشکیل میدهند. به این لیست به تدریج گزینههای دیگری مثل هوش مصنوعی، ارتقاء هرچه بیشتر نسبت اسکرین به بدنه و مهمان ناخواندهای به نام ناچ افزوده شد و در اکثریت قریب به اتفاق موارد بدون دلیل خاصی جک هدست دیگر در آن جائی نداشت. این فرمول ساده، اغلب سازندگان گوشیهای موبایل را به حضور در رده پرچمداران به امید بهدست آوردن سود بیشتر با دستیابی به قیمت بالاتری در فروش ترغیب کرد و هر سال به سازندگان گوشیهای پرچمدار افزود. نگاهی به آمار پرچمداران در یکی دو سال گذشته در این زمینه جالب توجه به نظر میرسد؛ سازندگان گوشیهای پرچمدار دارای چیپست ر طول دو سال 2016 و 2017 به زحمت به حوالی 16 عدد میرسد اما این تعداد فقط در سال 2017 برای چیپست به بیش از 24 گوشی افزایش یافت و در نزدیک به 10 ماه گذشته از سال 2018 تا به امروز تعداد گوشیهای مجهز به از 36 عدد نیز فراتر رفته است. البته نگفته پیداست که همه این گوشیها موفق به جریانسازی و مطرح شدن در سطح جهانی و حتی منطقهای نبوده و با فروش بالائی نیز همراه نمیشوند اما این تب جدید با وجود ریسکهای بالا و حضور رقبای متعدد هنوز هم بسیاری از سازندگان موبایل را بدون هیچ نوآوری خاصی به ساخت نمونههای تکراری که تنها نام پرچمدار را برخود دارند ترغیب میکند.
HTC U12+
از نگاهی دیگر، هزینههای بالای ساخت و شرایط ویژه قطعات پریمیوم بهکار گرفته شده در گوشیهای پرچمدار که هر از چندگاهی متأثر از بحرانهای جهانی و حتی بلایای طبیعی با افزایش قیمت روبرو میشوند، حضور بدون استراتژی در این رده را غیر ممکن نموده است. از این رو تقریبا همه برندهای ارائهکننده این گوشیهای پیشرفته روی یک یا چند جنبه مهم از بازار هدف متمرکز شده و کسب سود از این طریق را در برنامه خود قرار دادهاند. برای نمونه، برندهای سامسونگ، و تا حدودی پیکسلهای شرکت با تکیه بر نوآوری و امکان افزایش دلخواه قیمت، حضور پررنگی در بازارهای سطح بالا و در بین مشتریان متمول دارند و شیائومی همراه با برخی دیگر برندهای چینی در سوی دیگر این طیف با ارائه گوشیهای ارزشمند با حداقل قیمت، چشم به بازارهای حساس به قیمتی از جمله چین و هند دوختهاند.
Xiaomi Mi Mix 3
برندهای با سابقه و LG در تلاش برای احیای حداقل بخشی از بازار از دست رفته خود در رده بالای بازار، معمولا دست به ساخت پرچمداران گرانقیمتی میزنند که در حضور سامسونگ و هواوی از یک سو و گوشیهای ارزانقیمت چینی از سوی دیگر موفقیت بزرگی را (حداقل در سالهای اخیر) کسب نکرده و به ضررهای هنگفت و بعضا سودهای ناچیز در برخی بازارهای محدود بسنده میکنند. پرچمدارهای و برندهای هم خانواده آن یعنی بیشتر معطوف به رده بالای بازار هستند و برندهائی همچون و RAZER نیز با ارائه گوشیهای خاص در پی ایجاد سلیقههای تازهای در بین کاربران این کلاس هستند.
Razer Phone 2
یکی از معدود برندهای جریانساز دنیای موبایل است که با وجود آنکه ردپای بسیاری از نوآوریهای خارج از اندروید به روشنی در تولیدات آن به چشم میخورد اما حداقل در طی یکی دو سال اخیر، پرچمداران متفاوتی را به نمایش گذاشته که همواره چند گامی جلوتر از همنسلان خود حرکت کردهاند. ارائه در ابتدای سال جاری میلادی نمونه برجستهای در این زمینه به حساب میآید که با وجود رقبای متعددی که در ماههای بعد به بازار ارائه شدند هنوز خللی در جایگاه آن به عنوان برترین دوربین موبایلی جهان (از نگاه DxOMark) ایجاد نشده است. تلاشهای نوآورانه هواوی در ادامه سال جاری به طور کامل روی نسل بعدی سری Mate متمرکز شد که حاصل آن ارائه نسل جدید پرچمداران Mate 20 و در رأس آنها قرار دارد.
Mate 20 Pro جدا از ابعاد بزرگ صفحهنمایش و دوربینهای سهگانه، واجد امکاناتی فراتر از حد انتظار است که آن را به یک پرچمدار واقعی با تفاوتهای بنیادین نسبت به دیگر رقبای این کلاس تبدیل میکند. هواوی میت 20 پرو با نام مدل LYA-L29 موضوع بررسی این نوبت است.